حقیقتا دیگه از فاز سیستم اومدم بیرون
دیگه اونجوری نیستم که هی سیستم ببندم
چون از وقتی سری جدید کارت گرافیکهای انویدیا اومد به بازار اصن قیمتا زیر و رو شد
حرفسیاسی نمیخوام بزنم
مقصودم اینه که تو این کشور چرا باید یه نو جوون 15 ساله بخواد به این فکر کنه که قیمت دلار رف بالا و رف پایین
چرا بایید وقتی اسم دلار یا سکه رو میشنوه استرس بگیره
بجای اینکه فقط بره بگرده یه کنسول دستی مثل rog ally x پیدا کنه و به خانوادش بگه براش بخرن
بره بگرده ببینه کدوم قیمتش پایین تره که بخره
و دست آخرم بمونه رو دلش
کسی که نتونه یه بازی مدرن امروزی رو انجام بده و فقط عقده بشه رو دلش که من نتونستم حتی الدن رینگ بازی کنم
میدونم!
من خیلی دارم مسخره بازی در میارم الان!
هرکدوممون به نحوه خودمون توی فشاریم
من بیشتر سر این چیزا حرص میخورم و چیز های شخصی تر
ظاهرا افسردگی ندارم ولی اگر تو این افسردگی بگیرم میشه cherry on topش که کلا زندگیم بشه گوه تو گوه
خلاصه داستان
ما هممون فشار زیاد داریم مقصر میتونه یکی باشه میتونه همه باشه
شاید مقصر اصن خودمم باید برم یه حرفه یاد بگیرم کارمو توش ادامه بدم پول دربیارم بخرم
ولی خب دیگه چاره ای ندارم جز اینه ببینم اون بالایی که خیلی دوسم داره چی برام تصمیم میگیره!
خدایاشکرت که هنوز دست نوشتن دارم!
و دعا میکنم که هیچکسی مثل من راجع به این چیزا ها فکر نکنه!
هیچ کودکی نباشه که دنبال ارزون ترین چیز بگرده!
همین!
خداحافظ!